تاثیر فاصله داری درزها بر ظرفیت باربری استاتیکی پی های سنگی در حالت گسیختگی پانچ

در تحقیق حاضر، روش تعیین ظرفیت باربری استاتیکی توده سنگها در حالت گسیختگی پانچ مورد بررسی قرار گرفته است. ظرفیت باربری برای توده سنگ درزداری حاوی یک، دو و سه دسته درز و به روش اجزاء مجزا تعیین شده است. همچنین با انجام تحلیل های گسترده، تاثیر فاصله داری درزها بر ظرفیت باربری با استفاده از پارامتر بی بعدی به نام «نسبت فاصله داری» مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، محدوده وسیعی از فاصله داری های مختلف برای درزها لحاظ شده و تغییر ظرفیت باربری به ازای تغییرات فاصله داری ثبت شده است. با انجام این کار، مقداری از فاصله داری که به ازای آن وجود درزها تاثیر ناچیزی بر کاهش ظرفیت باربری دارد، تعیین شده است. نتایج این تحلیلها نشان می دهد که به ازای نسبت فاصله داری کوچکتر از 30، کاهش فاصله داری سبب کاهش ظرفیت باربری می شود، حال آنکه در محدوده نسبت فاصله داری بزرگتر از 30، کاهش فاصله داری تاثیر چندانی بر ظرفیت باربری نخواهد داشت. این معیار مرز بین لزوم تحلیل مساله ظرفیت باربری به صورت محیط ناپیوسته با حضور درزها یا محیط پیوسته با خصوصیات معادل را مشخص می کند که استفاده از آن در مسائل مربوط به پی های سنگی سبب کاهش قابل توجهی در زمان و هزینه تحلیل خواهد شد.